Belirli bir program çerçevesi içinde çocuğa kazandırılacak alışkanlıklar, onu derslerinin ve ödevlerinin üstesinden her zaman tek başına gelebilecek bir öğrenci yapacaktır.
Çocukları okul çağında olan birçok anne-babanın ortak derdi, afacanların yardım görmeden ev ödevlerini yapmaya yanaşmamalarıdır. Veya başka bir deyişle, okuldan dönen çocuğun “Derse oturmakta” zorluk çıkarmasıdır.
Aslında 4-5 saatlik yorucu bir okul gününden sonra, çocuğun bir isteksizlik duyması doğaldır. Ne var ki ders yılının büyük bir kısmının kışa rastlaması günlerin kısalığı ve akşamları erken yatmalarının gerektiğini düşünürsek, ev ödevlerini yapmak için oldukça az bir süre kalmaktadır: Yani çocuk sabahçıysa, öğle yemeğinden sonra, öğlenciyse, akşam kahvaltısından kalkınca…
Ev ödevleri için ayrılacak zamanı böyle belirledikten sonra, çocuğun büyüklerin yardımına ihtiyaç duymadan ödevlerini nasıl yapmaya alışabileceğine gelelim. Bu konuda belirli bir program izlemek ve biraz da sabırlı olmak gerekir. Çünkü hiçbir çocuk zorlama ve korkutmayla ya da iki-üç gün içinde böyle bir tempoya kendi başına giremez.
“Belirli programımız, beş basamaklı bir uygulama olacak. Her aşama sırayla uygulanır ve biri iyice alışkanlık haline gelmeden, diğerine geçilmezse, çocuğun, annesinin yanı başında olmasına gerek kalmadan ve fazla söyletmeden ev ödevlerinin başına geçtiği görülecektir.
Çocuğu Belirli Bir Çalışma Vaktine Alıştırmak
Anne ve çocuk, her şeyden önce ev ödevlerinin ne zaman yapılacağını belirlemelidirler. Yemekten sonra başlayan sindirim nedeniyle kan beyine hücum edeceğinden, çocuk anlama, kavrama ve dikkatini toplamakta zorluk çekebilir. En iyisi yemekten sonra en çok yarım saatlik bir ara verip, masaya oturmaktır. Önemli olan kararlaştırılan saate hiç aksatmadan her gün uymaktır. Bu sırada anne çocuğun yanında oturur, problemleri birlikte düşünür, yanlışları varsa düzeltir. İyi yaptığı noktaları da övmeyi unutmamalıdır. Bu, çocuğu güçlendirip, heveslendirecektir.
Günün birinde çocuk kendiliğinden masanın başına geçinceye kadar uygulanır.
Çocuğu Annenin İlgisinin Gittikçe Azaldığına Alıştırmak
Anne, çocuğuna çalışma yerinin hazırlanmasında yardımcı olur. Fakat artık masada onun yanında oturmayıp, bir yandan da kendi işiyle ilgilenir. Ya örgüsünü örer, ya gazetesini okur. Ara-sıra çocuğa uyarılarda bulunur.
Odada Annenin Yokluğuna Alışmak
Çocuk masasını kendi hazırlamakta, annesi de yanında bulunmaktadır. Bu kez anne sadece seyircidir. Sık sık odadan çıkarak çocuğu yalnız bırakır. Çocuk, ancak yardıma ihtiyaç duyarsa, annesini çağıracak şekilde alıştırılır.
Çocuğu Ödev Yaparken Annenin Yokluğuna Alıştırmak
Anne artık odada sürekli kalmaz. Çocuk çalışmasına kendini iyice kaptırıncaya kadar, çağırılınca gelecek bir uzaklıkta bulunur. Sonra evde kalmayıp, dışarı bile gitmesi gerekse, çocuğu ödeviyle baş başa bırakabilir. Böylece çocuk 3-4 saat yalnız çalışır.
Çocuğu Yalnız Başına Çalışmaya Alıştırmak
Öğrenci ne zaman çalışması ve ev ödevlerini ne zaman yapması gerektiğini kendisi kararlaştırır. Artık derslerinin hakkından tek başına gelmektedir. Anlayamadığı noktaları, vakti oldukça annesine danışır. Her şeyden önce tek başına yapabileceklerini, yardımcısız tamamlamaya uğraşır.
Akşam da ödevlerini anne babasına gösterir. Bu arada başarılarının, iyi noktaların övülmesi çok gerekli ve yararlıdır. Yanlışlar ise, barışçı bir hava içinde açıklanıp düzeltilir. Bu aşamaya, okullar açıldıktan iki-üç ay sonra erişilir. Anne-babanın sabrı gerekir.
Aklınıza takılan soruları yorum bölümünden bizlere iletebilirsiniz. Sağlıcakla Kalın.
