İnsan fetüsleri, yaklaşık 27 haftada rahim dışındaki sesleri duymaya başlar. Ancak fetüslerin bu sesleri, bebeklik döneminde konuşma algısını ve gelişimini şekillendiren şekillerde öğrenip öğrenemeyeceği belirsizliğini korumaktadır. Yapılan yeni araştırmalar, insanların sesleri doğmadan önce ayırt etmeye başladığını gösteriyor. 1980’lerde bebeklerin anne rahminde neleri öğrenebileceği ile ilgilenmeye başlayan araştırmacılar doğumdan önce kendilerine çalınan müziği tanıyan ve bunlara karşılık veren bebek öyküleriyle sık sık karşılaşmışlardır.
Araştırmalar sonucunda bilim insanları öğrenmeyi sağlamak için gerekli beyin gelişimi gerçekleştiğinde, fetüsün kesinlikle doğumdan önce müzik veya diğer sesleri öğrenebileceğini savunmaktırlar. Yeni doğan bebeklerin, kendi annelerinin sesine daha çok tepki vermesinin ve bu sesi duyduğunda huzursuz olmamasının sebebi doğumdan önce bu sesi duyma konusunda daha fazla deneyim sahibi olmalarından kaynaklıdır.
Dil Öğrenimi Anne Karnında Başlıyor
Yine bilim insanları yaptıkları araştırma çalışmalarındaki fetüslere opera dinletmek ya da hikayeler anlattırmak yerine birkaç kez tekrarlanan hecelerden ses kayıtları dinletmeye karar verdiler ve araştırmaya katılan ailelerden hamilelik sırasında haftada birkaç kez tekrarladıkları bir ses kaydını bebeklerine dinletmelerini istediler. Bu kayıtta bebeklere ilk dinletilen kelime “tatata” idi. Bazen bu kelimenin hecelerindeki vurgu yerlerini değiştirterek kelimeyi çeşitlendirdiler. Doğumdan kısa bir süre sonra, araştırmacılar bu kayıtlara verilen yanıtları, rahimde iken bu kayıtların dinletildiği bebekler haricinde dinletilmeyenlerle de karşılaştırdı ve bebeklerin beyinlerinin elektriksel aktivitesini EEG cihazları aracılığıyla inceleyip kaydettiler.
Kayıtların dinletildiği bebeklerin seslere çok daha sert tepki verdiğini gözlemlendi. Dahası, bu bebekler kelimelerin hecelerinde yapılan küçük vurgu değişikliklerini ayırt edebildiler. Bu araştırmalar dil öğrenme becerisinin temel taşlarının bebekler henüz ana rahminde iken atıldığını kanıtlıyor. Ve yine bu araştırmalar çocuklarda dil öğrenimine yönelik daha önce yapılan pek çok araştırmadan daha spesifik. Çünkü bu araştırmalarda, ailelerin ses kayıtlarını dinlettiği bebeklerin sözcüklerde yapılan çok küçük vurgu değişikliklerine bile yanıt veriyor olması kesinlik kazanmıştı.
Araştırmalarının sonucu olarak da bebekler için dil becerisinin her türlü müdahale ve hatta gerekli durumlarda tedavi ile geliştirilir olduğu kanaatine varılmıştır.Örneğin disleksi (Okuma ve Öğrenme Bozukluğu) gibi sorunlara, sorun çok daha erken bir seviyede iken yaklaşılabilinir. Bebeğin disleksi olup olmadığını bilmenin bir yolu olmamasına rağmen, bir dereceye kadar risk altında olup olmadıklarını görmek için bakabileceğiniz faktörler vardır. Örneğin, disleksi kısmen genetiktir.
Bebeklerde Anne Karnında Dil Gelişimi
Bu durumda, öğrenmeyi kolaylaştırmak amacıyla risk grupları için doğum öncesi tedavi geliştirilebilir. Bilim insanları bu tedavi eğer mümkünse, çok uzun bir yol olacağı konusunda ebeveynleri uyarıyor. Fonolojik beceriler küçük çocuklarda disleksi için yararlı bir tedavi gibi görünse de sistematik seslerin doğum öncesi dinletilmesinin herhangi bir faydası olup olmayacağını bulmaktan çok daha uzun bir yol gerektirdiğini unutmamak gerekir.
Yapılan araştırmaların sonuçlarından da anlaşıldığı gibi çocuğunuzun dil öğrenimi henüz o ana rahmindeyken başlar. Bu yüzden ebeveynler, bebekleri anne karnındayken onunla iletişim kurmaya başlamalı, konuşmalı, hikayeler anlatmalı ve müzikler dinletmeli, kitaplar okumalıdırlar. Ama en önemlisi yeni doğacak bebeklerinin tonlama farklılıklarını bile anladıklarını düşünürsek, ebeveynlerin onları tartışma ve kavga ortamlarına maruz bırakmamaları gerektiğidir. Çünkü bebekler tonlamalarınız ve sesinizin olağan dışı yüksekliğinden huzursuz olacak, korkacak ve bunlar da gelecekte başka olumsuzluklara sebebiyet verecektir.
Sağlıcakla Kalın.
