Bebek doğasının en temel özelliğidir emmek. Aslında bu çok gerekli ve yaşamsaldır da. Her bebek emer, emerken de bundan büyük zevk alır. Emme refleksi bebeğin yalnızca karnını doyurması için değil, duygusal anlamda tatmin olması için de gereklidir. Zaten burada tartışılan konu bebeğin yapay emzik emmesidir.
Çoğu anne ve baba bebek daha doğmadan “Bu eve asla emzik girmeyecek” diye kararlar alırlar. Fakat bebek doğduktan bir süre sonra geceleri ağlama krizleri çekilmez bir hal aldığında, baba derhal bir eczaneye koşup emzik alır. Doğrusu bebeklerin de buna pek itirazı olmaz. Emziğin çocuğu rahatlatmasının nedeni, doğuştan sahip olduğu emme refleksini tatmin etmesidir. Bu refleks doğadan, bebeğin hayatta kalması için bir armağanıdır. Yani, bebeğin biberon ya da meme emmeyi öğrenmesine gerek kalmaz. Hatta bazı bebeklerin anne karnında parmaklarını emdikleri de saptanmıştır.
Bebekler meme emme sırasında ağızlarını tamamen açarlar ve meme ucunu iyice kavramaya çalışırlar. Ardından dilin arka bölgesiyle bir çeşit vakum etkisi yaratarak sütün gelmesini sağlarlar. Bir süre sonra karnı doyduğunda ağız gevşer. Basınç duygusunun azalmasıyla anne bebeğin karnının doyduğunu ve artık sadece keyif için emdiğini anlar.
İlk Diş Çıktığında Bebeği Emzikten Kesmek Gerekli
Yalama ve emme davranışları tüm bekleri rahatlatır. Meme, emzik, biberon ve parmak gibi emmeye uygun nesneler, bebek kendisini sıkıntıda hissettiği anda imdadına yetişir. Bunun yanında uykusu olduğu halde uyuyamadığı veya yabancı ortamlara girdiği zaman da emme ihtiyacı hisseder.
Eğer bebekler emzik emmekten mutlu oluyorlarsa, erişkinlerin bu durumdan rahatsız olmalarına gerek var mı? Bebeklerin emme zevklerini tatmin etmelerine engel olunmamalıdır. Ancak maalesef anne ve babalar bebeklerine çok fazla emzik veya biberon veriyorlar. Ve bir süre sonra emme ihtiyaç olmaktan çıkıp, sakinleştirici araç olarak kullanılıyor ki; bu da bağımlılık yapıyor.
Ağızda bir şekil bozukluğunun olmaması için ilk dişler çıktığında, yani 6 – 8 aylar arasında emme faaliyeti sona ermelidir. Normalde emme refleksi, çiğnemenin ortaya çıkmasıyla birlikte kaybolmaya başlar. Hatta bu dönemde bebeğe emmesi için bir emzik yerine, ekmek kabuğu gibi sert maddeler verildiğinde, aynı iştahla bunu çiğnemeye çalışır. Bu nedenle bebeğin emme refleksini yapay bir şekilde uzatmaktan kaçınmak gerekir. Biberon yavaş yavaş bardakla yer değiştirmeli ve emzik de ortadan kalkmalıdır.
Eskiden bebekler uyutulacakları zaman ninniler söylenirdi, günümüzde ise daha pratik olduğu için emzik tercih ediliyor.
Emzik diş sağlığı için zararlıdır. Fakat parmak emmek dişlerin gelişimini daha da olumsuz etkiler. Parmak ne kadar sık üst çeneye baskı uygularsa, üst ön dişler de o kadar kolay öne doğru çıkar. Dolayısıyla ağız yapısı ile yüz görünümü olumsuz yönde etkilenir. Dişlerin öne çıkık durmasının estetik bir sorundan öte farklı bir etkisi daha vardır: Eski alışkanlıklarından dolayı konuşurken dilini üst ön dişlerle temas ettiren çocuklar s ve z harflerini telaffuz edemezler, dolayısıyla konuşmada de bir bozukluk oluşur.
Ayrıca emzik emen çocuklarda dişlerin aralık olma riski de vardır. Gerçi emziğin formu çocuğun yaşına uygunsa, sürekli emmiyorsa ve en geç iki yaşında emzikten tamamen vazgeçerse, bu risk daha düşük olur.
Bebeği Emzikten Kesmek Neden Bu Kadar Zor?
Emzik çocuğu sakinleştirir ve çevreye “Ben daha çok küçüğüm, bana dokunma!” mesajını verir. Emzik emmek daha birkaç aylık bebeklerde bile pozitif etkiler yaratır. Bu yolla bebekler kendilerini iyi hissetmenin ve rahatlatmanın yolları olduğunu öğrenirler. Bu bir noktada kabul edilebilir. Fakat daha büyük yaşlarda olan çocukların başka yollarla kendilerini tatmin etmeyi öğrenmeleri gerekir. Örneğin; oyunlar oynamalı, resimler yapmalı, başka insanlarla iletişim kurmalıdırlar. İşte çocuğun bütün bu olumlu gelişimleri yaşamak yerine emzik emmesi doğru değildir.
Peki Bebeği Emzikten Kesmek Nasıl Mümkün?
Bir alışkanlıktan vazgeçmenin ne kadar zor olduğunu özellikle yetişkinler çok iyi bilir. Bu nedenle temel olarak şunu unutmamak gerekir; emzikten ne kadar erken vazgeçilirse, çocuk için o kadar iyidir. Sadece ortodontistler değil, pedagoglar da emziğin en geç iki yaşında atılması gerektiğini savunuyorlar.
Çocuğa daha bebekken emziğe sürekli ihtiyacı olmadığını bir şekilde hissettirmek gerekir. Tabii burada anne babanın tavrı da çok önemlidir. Çünkü eğer anne baba bebek ağladı diye ağzına hemen emziği verirse, zaten bu alışkanlığı edinmek için sağlam bir destek bulmuşlar demektir. Bu nedenle emzik sürekli bir sakinleştirici olmamalı, en azından emziğin de bir ölçüsü olmalıdır.
Oyun oynarken, anneyle birlikteyken veya bir şeyler anlatılırken emziğin ağızdan çıkarılması en isabetli davranış olur. Özellikle anne veya babasıyla konuşmaya çalışan çocuğun emziği ağzında tutması, rahatsızlık vericidir ve ne söylediğinden de hiç bir şey anlaşılmaz.
Bebeği Emzik Alışkanlığından Vazgeçirmek İçin
Yumuşak bir geçiş yapmak her zaman başarılı olmayabilir. Eğer çocuk inatla emzikten vazgeçmek istemiyorsa, bazı hilelerle onu vazgeçirebilirsiniz.
1.Veda töreni: Çocuğunuza tatlı bir dille emziğin zararlı olduğunu anlatın. Ona emzikle ilgili hikayeler anlatarak, birinin emziği almaya geleceğini söyleyin. Ve alınması için emziği birlikte bir yere koyun.
2.Emme tablosu: Günlerin kutu şeklinde ayrıldığı bir takvim alın. Çocuğun emzik emmediği her gün için boş kutuyu kırmızıya boyayın. Bu işlemi çocuğun yanında yapın.
3.Hava boşaltma: Bu taktik iki yaşına kadar olan çocuklarda etkili olur. Emziği bir iğneyle delin ve içindeki havayı çıkarın. Böylelikle çocuk emziği ağzına soktuğunda emmekten hiçbir zevk almayacaktır.
Sağlıcakla Kalın.
